Jean-Luc

't Zijn de kleine dingen in 't leven waar een mens van gelukkig wordt. Zoals aan 160 per uur in een Porsche van Oostende naar Koekelberg scheuren.
Maar enfin, wat ik wou zeggen hier, is dat Jean-Luc Dehaene, dat Brabants trekpaard, mij eindelijk vernoemd heeft in zijn schrijfsels op zijn blog http://jeanlucdehaene.blogspot.com/.
Verstrepen zegt dat ik geen gratis reclame mag maken voor andere politici, en zeker niet voor ouwe tsjeven of voor zijn companen in het Vlaams Belang - In 't Vlaams Belang, 't zou een goede naam zijn voor een cafe - maar allez, die Verstrepen hangt me de laatste tijd toch de keel uit, dus zo.
Ik twijfel er niet aan dat alhoewel Jean-Luc inziet dat ik de enige echte winnaar ben van de verkiezingen, hij met zijn bende Oude Belgen - ge weet wel, die Raad van Wijzen - allerlei truken aan het proberen is om mij en mijn eldeedee uit de regering te houden. Die gast ziet liever rode en blauwe sossen in de regering dan echte liberalen zoals ik.
Van blauwe sossen gesproken, dat mens Moerman is zo zwaar aan het aanbranden dat ze al rood uitslaat. Als ze niet oppast, is ze straks zwart aangebrand. Dan kan ze misschien emigreren naar Charleroi. Vergeleken met wat die gasten van de PS daar uitspoken, is zij nog Miss Clean.
Om het nog over andere vrienden van Jean-Luc te hebben, die gasten in Laken zijn het bruin aan het bakken. Hans Worst - ik bedoel Laurent - vindt dat journalisten beter romanschrijvers zouden worden. Ik ga daar soms ook mee akkoord, dat niet, maar voor een gast die centen van de belastingbetalers gebruikt om over de autostrade te scheuren in een Porsche Cayenne is dat nogal ruwe taal. Enfin, een gewone Porsche, dat verstaat ge nog, maar een Cayenne, da's zo'n log beest op hoge poten, als een Brabants trekpaard op giraffepoten. En zo zijn we weer aanbeland bij Jean-Luc. Ik hoop dat voor de winter echt begint, ik die gast nog hier op de Mercator kan trakteren op een namiddag eerste-klasse judo. Dat is tenminste wat anders dan dat sukkelvoetbal van Club Brugge.