Dat groot kind Struttewagen van die kwaliteitskrant zegt dat ik dood ben. Ge moe maar durven!
Mijnen eldeedee dood en begraven, de blokkers in de touwen, en dePezewever kampioen. Als er iemand dood is, is het dienen Baudouin met zijnen Cassandraboetiek. Ik heb dat in mijn vorig verhaal hier al uitgelegd.
Den Baudouin is met de kwezels van de Knack gaan babbelen en heeft gezegd dat ik na het volgend jaar geen voorzitter meer ben van mijnen eldeedee. Hoe durft hij? Is het hij die de voorzitters kiest of ben ik het - pardon - zijn de leden van den eldeedee het? Ik denk dat het eerder de leden zijn, en dat die liever nen vent die durft klappen als voorzitter hebben dan nen professor die zijn kam niet weet liggen.
Eerst al dat gezever met de Verstrepen, en du den Baudouin. En die durft dan nog zeggen dat ie nen jonge jockey uit Brakel zo nen toffe gast vindt. Een rasechte Belgicist, kind ten huize in Laeken, hoe kan een enkel lid van mijnen eldeedee zo iemand tof vinden? Hij zal precies hetzelfde zijn als da joenk, veel liberaal kwaken maar als het er op aankomt, naar de pijpen dansen van Laeken en van de illegale migranten. In Gods naam, Baudouin, waar zijt ge toch mee bezig? Zal ik straks nog een nieuwe partij moeten oprichten omdat gij mij buitensmijt bij mijn eigen eldeedee?
