Die van Middelkerke

Die van Middelkerke, dat zijn toch speciale, hoor.

Thuis bij mijn ouders werd er vroeger de hele tijd gesproken over die van Middelkerke.

Toen Oostende dankzij de maalboot naar Engeland, de visserij en het toerisme de metropool van de kust werd, trokken veel Middelkerkenaars naar mijn Oostende.

Daar zaten grote mijnheers bij, die kasten van villa's kochten in de duinen en aan de baan naar Brussel. Die weigerden resoluut om ook maar een beetje moeite te doen om Oostends te spreken en met de lokale bevolking te babbelen. Neen, alles moest in het Middelkerks gebeuren.

Er waren ook armere Middelkerkenaars bij, die aan de kant van de haven en in de Conterdam gingen wonen. Met hen waren er andere problemen. Ze konden niet mee met de tijd en vonden de Oostendse vrouwen te modern. In plaats van te volgen, maakten ze hen uit met allerlei scheldwoorden. En ge mocht niet terugroepen, want vaak hadden ze messen bij zich en zouden ze u lastig vallen, ook op de kusttram.

Als ge een Oostendse vrouw wilde helpen tegen dat geweld, dan kreeg ge ofwel zelf een mes in uw buik, of een proces aan uw been. 't Was dan zogezegd den Oostendenaar zelf die het geweld van de Middelkerkenaar uitgelokt had.

Nog slechter, die Middelkerkenaars wilden ook niet dat hun kinderen samen in het zwembad of in de turnles zaten met onze Oostendenaars. Zelf vielen ze wel Oostendse zwemsters lastig in het zwembad of in de vijvers van 't Bosje. In het ziekenhuis hetzelfde liedje: Oostendse vrouwenartsen waren niet goed genoeg om Middelkerkse vrouwen te helpen bevallen.

Nu, ge ziet al waar ik naartoe ga: is het wij Oostendenaars die ons moeten aanpassen aan de gasten uit Middelkerke, of moeten zij onze taal, onze gewoonten leren respecteren en ook aanvaarden? Ik denk dat iedereen die met zijn twee voeten op de grond staat, luidop JA zal antwoorden op het tweede deel van de vraag. En dat is waarom mijn eldeedee ook de ondertitel 'partij van het gezond verstand' meedraagt. Als ge in Rome zijt, dan doet ge zoals de Romeinen, nietwaar?

Bij mijn eldeedee zijn er twee die er ook zo over denken, Aisha Van Zele en Mimount Bousakla, en ge kunt ze aanhoren op http://www.lijstdedecker.com/.

Wat ge daar niet vindt is die mistige foto van de kustweg tussen Middelkerke en mijn geliefd Mariakerke, maar die krijgt ge hier toe.

Mercator

Verstrepen zegt dat ik niet altijd met politiek moet bezig zijn. Natuurlijk maak ik van het gebrek aan groot politiek nieuws ook gebruik om mijn eldeedee te promoten, onder andere door die 'road show' in Limburg en Leuven en omstreken. Als jullie mijn schoon Oostende te veraf vinden, dan kunt ge daar nog altijd terecht.
Maar zoals Verstrepen zegt, 't moet niet altijd en overal politiek zijn. Hier op de Mercator is 't al ferm koud aan het worden, en daarom heb ik dit weekend mijn tatami maar opgerold en beneden in het ruim gelegd. Hier is 't al heel wat gezelliger, en kan ik als het nodig is, zo'n chauffagebeest op wielen uithalen en hem laten sjette geven.
Voor mijn eten moet ik maar een paar minuten wandelen naar de Trappen - voor niet-Oostendenaars, dat is de vismarkt - of naar de Delhaize aan de overkant. Wel oppassen voor de tramroute, want daar rijden er nu al bussen op ook. Als de flikken niet kijken, dan cross ik er soms ook wel op, maar ja, ik moet wel oppassen dat onze sossenburgemeester niet juist vanuit zijn venster op het stadhuis aan het toekijken is.
Verstrepen zegt dat ik een judogids voor politici zou moeten schrijven. Zo'n 'Complete Judo Guide for Idiots.' Ik weet niet of het hem dat meent, of hij mij weg wilt houden uit Brussel.
In elk geval weet ik dat den Yves zo'n boek meer dan nodig zal hebben. We zitten al bijna vijf maanden na mijn glansrijke overwinning, en er is nog altijd geen nieuwe regering. Voelt ge waar ik naartoe ga? Den Yves bewijst weer dat hij het niet kan, de sukkelaar. Elke keer er ambras is, heeft hij het handje van de droogstoppel Rompuy nodig om het kot weer te herbouwen. Maar toch lukt het niet.
Sportmannen mogen niet gokken, maar wilt ge wedden dat we naar nieuwe verkiezingen gaan? En dat mijn eldeedee er weer als de winnaar uit komt?

Avanti!

Nummer drie.
Hebt ge dat goed gelezen? Ik ben de derde populairste politieker van ons Vlaamse land. Dat heeft een Oostendenaar nog nooit gedaan. En zeker supersos Vandelanotte niet.
De enige typen die het beter doen zijn den Yves - en wacht maar tot dat Millekettemens de hele formatie in de patatten schiet - en den Guy, de man van het verleden, die binnenkort met permanente vakantie naar Toscane mag.
Niet dat ik iets tegen Italianen heb, integendeel. Bovenaan mijn blog staat vandaag het Italiaanse woord avanti, dat voorwaarts betekent.
Dat komt omdat ik en mijn eldeedee op alle niveaus vooruit gaan. Ik ga van nergens naar een derde plaats in de populariteitspoll, en mijn eldeedee zou van 6,5 naar 7,8 percent gaan moesten er nu weer verkiezingen zijn. Lach niet, want zoals de formatie nu op de rand van de gracht staat te wankelen, zouden die verkiezingen veel eerder kunnen komen dan ge denkt.
Ons ledenaantal gaat ook al steil de hoogte in, met 100 tot 200 per week, tot meer dan 4,000. En't zijn niet alleen ervaren politici van de VLD of van het Vlaams Belang, 't zijn ook vooral gewone mensen die zowel de sossen, de groenen, de Vierkant Linkse Democraten als de tsjeven beu zijn. Enfin, nu weet ge waarom ze de VLD 'open' noemen. De deuren en vensters staan wagenwijd open om alle echte liberalen naar mijn eldeedee te laten ontsnappen.
Ge zult zeggen, maar wanneer verandert die partij van u van naam? Wel, dat is het juist, mijn smoeltje is nu populairder dan die van Vandelanotte en zelfs van die van la belle Caroline, hoe zou ge mij dan willen wegdoen? Voor het moment gaan we nog wachten met de Partij van het Gezond Verstand of met Liberaal Denken en Doen - een suggestie van onze prof, de Boudewijn - en blijven we verder doen met eldeedee. Of als het toch met een speciaal woord moet, waarom dan niet 'Avanti'? Om den Guy voor de rest van zijn leven in Toscane eens een goede toer te draaien. Iedere keer hij 'avanti' hoort, zal hij aan mij moeten denken en roodappelblauwzeegroen van colere worden. Avanti!

Aisha en Caroline

1 weekend, 2 vrouwen.
La belle Caroline is verkozen tot voorzitster van de sossen. Toen de supersossensmoel Vandelanotte zomaar aankondigde dat zij de nieuwe bazin van het sossenkot was, dacht ze natuurlijk dat ze met 99,4 procent van de stemmen zou verkozen worden.
Zo gaat dat nu eenmaal in socialistische landen en socialistische partijen. Maar de twee smoelkes - zeg maar de schone en het beest - zaten er rats naast. Binnen de sossen leven er nog dinosaurussen uit de 19e eeuw, want een bruine communist - de term is van Caroline, niet van mij - roetsjte haar al snel achterna, zo snel dat ze het benauwd kreeg dat ze niet meer zou halen. Over het weekend is het dan toch gelukt. De bruine communist heeft wel een op drie sossen voor zijn jammerverhaal weten te winnen, maar de schone heeft toch gewonnen.
En met wat voor een praat begint ze haar leiderschap? Met te zeggen dat oranje-blauw zo meedogenloos hard en asociaal is. Alstublieft! Oranje en blauw zitten al maanden pluche zetels kapot te zitten met hun palaver. Is dat hard en asociaal? Ze hebben nog niks uitgestoken. Gewoon gebabbeld over alles wat onnozel en onbelangrijk is.
Met zacht en sociaal bedoelt onze schone Caroline wel wat er bij de Walen gebeurt. Een gast die op kosten van de Vlaamse belastingbetaler er drie vrouwen en 27 kinderen erop nahoudt. Caroline, probeer dat maar eens aan de kiezer uit te leggen. Zelfs de vuurrode sos die een snertjob heeft en toch nog uitgeperst wordt voor milieu- en andere groen-rode belastingen zou daar van in brand schieten.
Gelukkig hebben we bij ons nog een ander soort vrouwen dan Caroline. Aisha Van Zele bijvoorbeeld. 23 jaar jong, kleurlinge, gemeenteraadslid in Lokeren. Tot voor het weekend nog bij het Vlaams Belang, zoals de sossenpartij ook al een thuis voor schone vrouwen en lelijke venten.
Maar nu heeft ze ingezien waar de toekomst ligt voor de jeugd. Mijn eldeedee, hiep hiep hoeree! Aisha heeft beslist dat ze het bij het Belang niet meer kan uithouden, en dat de enige partij waar jongeren aan de bak kunnen komen met ideeen voor de toekomst mijn eldeedee is. Ja, ze heeft absoluut gelijk. Ik heb Ulla gebeld om haar te vragen aan Aisha een gratis spoedcursus judo aan te bieden. Ik voel het aan de zeelucht hier op de Mercator, de volgende maanden komen er nog duizenden mensen bij de eldeedee langs.

Diedjee Ziet Het Zitten

Na mijn optreden in de Keien van de Wetstraat - en hebt ge gezien wat voor een kei ik ben? - dacht ik aan een rustig weekend op de Mercator, zonder veel gezever en gezwans - en ook geen gezwam van dat akelig mens Onkelinx.
Nu begint Diedjee ook al geen zotte praat te verkopen zeker? De vierkant linkse Waalse melkmuil ziet het goed zitten. Hij heeft twee voorwaarden om het land te laten hervormen. Een enkele kieskring voor gans Belgenland. Ge ziet dat al zitten, straks komt Diedjee met zijn ganse santeboetiek van FDF-ers en ander spaaklopend gespuis hier in mijn geliefd Oostende ook al campagne voeren. Maar anders kunt ge in de Ardennen ook eens voor Deckertje stemmen, maar kom.
Diedjee's tweede klucht is het herfederaliseren van enkele bevoegdheden. Gans Vlaanderen heeft gestemd tegen de unitaire boetiek van de vierkant linkse democraten, de sossen en de groenen. En nu komt dat mens Diedjee ons hier vertellen dat we dingen moeten doen die zelf de paars bont en blauwen nooit zouden gedaan hebben.
Wat gaan den Yves en de PezeWever daarover vertellen? Nu, met de tsjeven word ge altijd bij het vierde gezet, dus is er geen twijfel dat den Yves zomaar alles zal slikken wat Diedjee hem voorschotelt in dat muf kasteel. Maar de PezeWever zal een hele zak suiker van 20 kilo nodig hebben om dat te kunnen slikken. En hij zal er nog een dodelijk geval van suikerziekte aan over houden.
Ik ben hier nu zo over mijn toeren aan het draaien dat ik mijn gsm bijna in de bassin hebt laten vallen. Als de zon een beetje uitkomt, rol ik hier mijn tatami op het dek uit, en dan kan ik wat oefenen. Ulla komt hier later ook.

Suikerziekte

Ik weet het, ik zou moeten furieus zijn, maar ergens lach ik me toch kreupel over dat lepeltje suiker van Bartje De PezeWever.
Ik heb al gezegd, ik ben de poten van onder de PezeWever zijn stoel aan het zagen. Eens hij onder die lat doorkruipt - als hij maar niet vast blijft zitten - rolt de ganse bende van de NVA in de richting van mijn eldeedee.
En hier begint de PezeWever nu zelf al een poot van zijn stoel door te zagen met het aanbieden van een lepeltje suiker aan de Diedjee en aan de zotte Millekette. Bartje, hebt ge al gehoord van de stapsteentheorie, de stepping stone? Ge begint eerst met een zogezegde softdrug, en voor ge 't weet zit ge al aan de heroine en de harddrugs.
Welnu, dat lepeltje suiker is maar het begin, de softste drug, om bij dat taaltje te blijven. Een keer ze de smaak te pakken hebben, zullen de Walen nog meer suiker willen. Een pot vanop de tafel in uw stamcafe. Een doos vanbij de GB. Straks een hele camion vol met suiker. Bartje, gij zult dat betalen met uw ganse politieke carriere en met uw NVA.
Ge zult zo misschien gemakkelijker onder die lat doorkunnen, maar ge zult er een fors geval van suikerziekte aan over houden.
Van suiker en dikke mensen gesproken, de gazetten schrijven nu dat de Margriet haar onvolprezen gewicht achter mijn eldeedee zou willen gooien. Dan schrijven ze ook dat ik iedereen bij de Vierkant Linkse Democraten aan het opbellen zou zijn. Wat denken ze dat het hier is? Solden bij den eldeedee? Ik zal alleen mensen aanvaarden die licht en lenig zijn, rap denken, liefst voordat ze hun mond opendoen, en kunnen bewijzen dat ze op de tatami hun mannetje of vrouwtje kunnen staan.
Denkt ge dat de PezeWever en Margriet dat aankunnen?

Politieker van de 20e Eeuw

Jean-Luc is weer fors uit zijn krammen geschoten op zijn blog http://jeanlucdehaene.blogspot.com/.
't Is niet moeilijk jaloers op mij te worden nu ge vaststelt dat er elke dag weer mensen van bij de Vierkant Linkse Democraten en het Vlaams Belang stormlopen naar mijn eldeedee. Wanneer Jan Publiek duidelijk ziet dat den Yves een sukkelaar is die het niet kan, dan zullen de tsjeven en de aanbidders van de PezeWever het ook op een lopen zetten naar mijn partij.
Daarvan is Jean-Luc bang. Laat hem maar stoefen dat hij mij met zijn sumo-trucs de baas is gebleven, en dat ik hem altijd maar lastig viel met mijn judokampioenen. Had hij toen geluisterd, dan zat hij nu misschien bij mij op de Mercator met plezier te kijken hoeveel volk er hier binnen trekt dezer dagen.
Jean-Luc verwijt mij ook dat ik brutaal ben omdat ik met een BMW rijd. Hij heeft ook zogezegd meer klasse omdat hij zijn Brabants trekpaardgat in een Mercedes kan steken.
Nu vraag ik jullie: wat is er beter, een BMW die ik zelf met mijn door hard werken verdiende geld heb gekocht, of een Mercedes die een politieker van de twintigste eeuw betaald heeft op de kosten van de belastingbetaler? Want dat heeft Jean-Luc gemeen met vele Mercedeszitters die een chauffeur hebben: ze zijn er maar geraakt omdat ze hun zakken gevuld hebben op kosten van Jan en Jean-Marie met de pet.
Jean-Luc, ge waart een kolos in de 20e eeuw, maar in de 21e eeuw is het van mensen lijk mij dat ze het moeten hebben. Als ge zegt dat ik me niet interesseer voor de politiek, dan bedoelt ge eigenlijk dat ge niets anders kunt dan aan politiek doen en konkelfoezen in Poupehan en andere krochten. Behalve politiek kan ik ook terecht in de sport - maar niet bij die tafelvoetballers van Club - en in het bedrijfsleven. Dat heet talent, mijn beste Jean-Luc. Salut, en de kost, en complimenten aan Celie.

Rikske Nikske

Nu het toch uitgelekt is in de gazetten, mag ik er hier ook over klappen. Op mijn weg terug naar Oostende vanuit dat muf kasteel waar den Yves mij in opgesloten had, heb ik een ommetje gemaakt naar de streek van Aarschot.
En wie ben ik daar toevallig tegengekomen? Mijn oude liberale maat Rik Daems. Ge weet wat die doet in zijn familiebedrijf, he? Ja, druiven kweken en wijn maken. We hebben er dan maar een paar goede cuvees aangesproken.
Ge weet hoe dat gaat met oude vrienden, en vooral met liberalen. Toen we al een paar flessen 1962 binnen hadden, zaten we konkelfoezen hoe we best Guy Verhofstadt en zijn bende Vierkant Linkse Democraten op stang konden jagen.
Rik was vies dat de job van Foefelfientje naar dat mens Patricia Ceyssens was gegaan, dus hij was rijp om wat ambras te maken in zijn partij. Ik zeg, Rik, terwijl ik een fles wijn opzijschoof, waarom laat ge niet uitlekken dat ge belangstelling hebt voor mijn eldeedee. Zegt dat ge met enkele van mijn belangrijke collega's gesproken hebt en het kot zal direct te klein zijn.
Wel, Rik pakte onmiddellijk zijn gsm vast, belde een paar bevriende journalisten en halve liberalen hier en daar, en ge kent de rest van het verhaal.
Zaterdag, toen ik al weer op de Mercator zat te bekomen van mijn roes, riep Verhofstadt Rik naar Gent. En ik ben zeker dat het niet was om zijn nieuwe pluchen zetels te komen uitproberen. Rik moet daar nog een ferme uitbrander gekregen hebben, want hij ontkent nu natuurlijk dat hij ooit met mij gepraat heeft.
Maar ondertussen hebben Rik en ik wel eens een goede pot gelachen. Verhofstadt en zijn bende kluchtigaards dachten al dat ze een oud-minister aan mij kwijt zouden spelen. Niet dat ik niet zou blij zijn als zo iemand komt uit de lucht gevallen, maar sommige van mijn supporters in het Leuvense moeten niet van Rik hebben. Een opportunist en een postjesjager, zeggen ze op het webforum van mijn eldeedee, www.lijstdedecker.com. Enfin, ik heb toch eens ferm gelachen.

Pluche Protest

Ik raad Pluche Karel nu onmiddellijk de pen ter hand te nemen en een sterke protestbrief te schrijven. Want zoals ze nu met ons fiere Belgenland beginnen te sollen, is geen zever meer.
Waar heb ik het over? Een nieuwe stunt van het Vlaams Belang in Waterloo? Een uit de hand gelopen media-initiatief van mijn eigen Verstrepen?
Maar nee. De Nobelprijzen, natuurlijk.
't Begon eerst met literatuur. Al 25 jaar lang schrijven onze gazetten dat Hugo Claus het gaat winnen. Zeker. Absoluut. Zonder enige twijfel. Maar wat gebeurt er? Het Nobelcomitee slaagt er biekans in een vies oud communistisch wijf te kiezen waarvan niemand ook maar een romantitel kan opnoemen. En dan is ze nog niet te beroerd om er absoluut ondankbaar naar voor te komen over die prijs.
En dan vrijdag. De Nobelprijs voor de Vrede. Voor die verlorengelopen zoon van een rijke dynastie van slaveneigenaars uit de Zuidelijke Verenigde Staten. Alstublieft! Hoeveel mensen heeft hij al gered van de oorlog? Wat heeft hij al voor de mensen gedaan? Een filmke gedraaid, zijn copains in Hollywood voor hem laten stemmen in de Oscars, en overal naartoe vliegen in milieuschadelijke vliegtuigen om al zijn prijzen te verzamelen.
Welke landgenoot had er die prijs dan verdiend? Ik ben te beschaamd en te nederig om mezelf te vernoemen, maar dit jaar was er ook iemand veel beter dan ik. Prins Laurent, natuurlijk! Hij heeft ook enorm veel voor het milieu gedaan, die stichting KINT opgericht - geef toe, dat is toch een schone naam. En dan met een milieuvriendelijke Porsche het ganse land doorheengecrosst. Ja, Gore zijn zoon mag dan wel opgepakt zijn met drugs achter het stuur van zo'n hybried geval, maar onze Laurent kan het toch nog beter. Ik verwacht meer van hem dan van Gore, die alleen het milieu ontdekte toen hij zijn job als vice president kwijtspeelde.
Als ge akkoord gaat met mijn visie, dan schrijft ge ook onmiddellijk een brief naar Pluche Karel of belt ge eens naar Buitenlandse Zaken om dat affront van het Nobelprijscomitee eens met sterke taal terecht te wijzen.

Mary en Greet in de Beek

Ik schiet met grove hagel, schrijven de gazetten vandaag.
Ja, 't is mijn schuld niet als het journaille haar werk niet doet en zelf niet vindt wie van de collega's er allemaal hier en daar bijverdient met het klusjes opknappen voor bevriende politiekers.
Dat Marleen Vanhecke van VTM zoiets deed voor Bruno het teletobbackje, ja, daar kan ik ook niets aan doen. Maar ik heb wel de bal aan het rollen gebracht door uit te spitten dat Greet op de Beek van de VRT - ge weet wel, de vriendin van Vierkant Linkse Democraat Patrick - een debat presenteerde voor rekening van Foefelfientje.
Ik zeg het al lang, met dat TV-journaille is er iets schever dan met de toren van Pisa. De mensen verwachten onbevooroordeeld nieuws op de TV, maar in plaats daarvan krijgen ze Jan, Pier en Pol die hun eigen vriendjes dik in de verf zetten.
Vooral de VRT zit al jaren te werken als de propagandadienst van de sossen - met paarse Greet nu als een zeldzame uitzondering, maar dat zal wel door de charmes van Patrick komen. En ge ziet, nu is het met de VTM ook niet veel beter. Ook geflikflooi met de sossen.
Geen wonder dat ik bijna nooit in beeld kom en dat Verstrepen zegt dat ik beter op deze blog moet passen. En dan zegt het journaille dat ik aan anti-politiek doe. Kom zeg, wie maakt er slechte reclame voor de politiek? Ik, of Foefelfientje en co?
Nu, ik ben er gerust in, Verstrepen zegt dat hij nog maar begonnen is met het uitspitten van de mesthoop in onze vaderlandse media. Na Greet en Marleen en grote baas Mary zullen er nog wel in de beek terecht komen.
Dan zal er meer plaats komen voor de echte journalisten. Die het nieuws gewoon meedelen, en de kijker zijn eigen gedacht laten vormen.

Foefelfientje Kwakt Tegen De Tatami

Fientje is gevallen! Verstrepen krijgt van mij een gratis fles champagne en een mand vis van de trappen in Oostende voor zijn uitstekende werk.
Het moet gedaan zijn met politiekers die overal en altijd hun familieleden goede postjes bezorgen en het geld van de belastingbetalers door vensters en deuren smijten aan studiebureaus, sjakossen en luxehotels.
Wat Fientje deed met die benoemingen, was geen dienstbetoon maar puur Middeleeuws feodalisme. Maar ja, wat gebeurt er als ge in een operettekoninkrijk woont, ja, dat moet ge niet meer vragen.
't Is nu te hopen dat de Vierkant Linkse Democraten hun lesje geleerd hebben en geen zo'n snotmadammen en kluchtige sjarels meer in de regering parachuteren.
O ja, voor ik het vergeet. Verstrepen is al op zijn volgend doelwit aan het afstevenen zoals de maalboot in de haven van Oostende. Tony Mary, de man die de VRT op zijn kop gezet heeft. Die man heeft ook niet slecht geld van de belastingbetaler verbrast. Van Fientje naar Marytje, Verstrepen heeft zijn handen vol.

Pardon?

Ik dacht dat ik het hoorde donderen in Keulen. Of eigenlijk in Ankara en Ecuador.
Den Yves, pluche Karel met zijn kluchtige lat, de Millekette en Diedjee zijn eigenlijk over iets akkoord geraakt. Dat Belgenland geen grenzen heeft en dat iedereen uit de hele wereld die er zin in heeft hier mag komen wonen en er nooit meer weg moet. Oei, ge zult zeggen, Deckertje overdrijft weer, of Verstrepen heeft hem wat wijs gemaakt met zijn video's en potkasten en weet ik veel.
Neen, ik heb uit de mond van den Yves zelf. Hij zegt ook dat ik mijn kliekes en klakkes moet inpakken want ze gaan dit muf kasteel nodig hebben om nog meer van die akkoorden uit de zure grond te stampen.
De tsjeven en de Vierkant Linkse Democraten - wie klapt er nog over de PezeWever? - geven een algemeen pardon aan al de illegalen. Dat zijn dus allen die geen moeite gedaan hebben zoals de legalen om aanvragen aan te dienen, formulieren in te vullen, documenten te verzamelen, te laten vertalen en kopieren, en te betalen voor heel die poespas. Ge kunt nu al denken hoe vies die mensen zijn die al die moeite gedaan hebben. Het pardon telt natuurlijk ook voor al dezen die nooit voor een dictator weggevlucht zijn - zoals die vrouw met haar grote mond uit Ecuador - of gevangen gezet zijn wegens hun liberale opinies. Neen, iedereen mag binnen, zelfs dezen die 'gevlucht' zijn uit democratische landen waar er regelmatig verkiezingen zijn en er niemand gevangen gezet wordt.
Ge ziet nu geen verschil meer tussen vluchtelingen en toeristen, iedereen mag binnen, iedereen mag blijven. De Spaanse herberg van Yves. Ge kunt nu al rieken dat den eldeedee daaraan niet gaat meedoen. Yves, salut, en tot na de volgende verkiezingen. Als ge dan maar nog in het spel staat!

Vieze Harry

Van het weekend in dit muf kasteel geprofiteerd om nog eens een oude kraker van een film te bekijken, Dirty Harry met Clint Eastwood als de keiharde flik Harry Callahan.
Dat was me een vent naar mijn hart. Recht voor de raap, juist zoals ik in de Vlaamse politiek. Hij aanvaardde geen zever van advokaten en burgemeesters, maar ging recht door zee om te doen wat hij zag als rechtvaardig en juist. Het zijn zo'n mensen die ik in mijn eldeedee wil verzamelen. Denk maar aan Verstrepen, Ulla, Mimountje, en nu ook Stef Goris, die het bij de Vierkant Linkse Democraten niet meer ziet zitten.
Ondertussen zitten ze bij de andere partijen er lustig op los ambras te maken dat het niet goed meer is. De sossen geraken er niet meer uit en willen la belle Gennez geen openbaar debat laten uitvechten met de bruine communist Erik. Ecolo laat zijn belle Isabelle evenveel mandaten als Louis Vuitton sjakossen cumuleren, en Flahaut is gepromoveerd tot opperbevelhebber van alle Waals-Brabantse sossen. Dat wordt me daar een plezante fanfare.
En ik? Ik doe voort, nu dat ik de PezeWever absolutie verleend heb, kan ik op mijn beide oren slapen. Ofwel komt den Yves met een deftig regeringsakkoord af waar ik me kan in vinden, ofwel laat de PezeWever zich tegen de tatami kwakken en kan ik de poten van onder zijn stoel afzagen.
Hoe ge het ook draait of keert, 't is den eldeedee die de verkiezingen gewonnen heeft, en niks anders telt.

Pluche Ruggegraat

Voor een keer heeft de buitenlandse pers eerlijk en onpartijdig bericht over de politieke crisis in Belgenland. Voor een keer heeft het buitenlands journaille meer gedaan dan rechtstreeks paragrafen uit Le Soir en de andere Waalse persvodden vertaald.
Ze zijn zelf erop uit gegaan en hebben in het veld met de Vlaamse mens gepraat. En zo hebben ze gehoord dat die Vlaamse mens het kotsbeu is dat hij niet in zijn eigen taal in het ziekenhuis terecht kan in het Brusselse. Dat de Vlaming het kotsbeu is dat die pretentieuze Franstaligen in zijn streek komt wonen en het vertikt van ook maar een woord Nederlands te leren. Terwijl Vlamingen die naar het Walenland trekken altijd en onmiddellijk bereid zijn Frans te praten. Ook de buitelingen van onze royale hansworsten in Laken is in de internationale pers uitgebreid belicht.
En wat dacht u dat er nu gebeurde? Onze pluche minister van buitenlandse zaken, wereldverbeteraar Karel de Gucht, is niet in zijn nopjes over al die eerlijkheid. Hij heeft zijn ambassadeurs in het buitenland de opdracht gegeven al die schrijvelaars in de gaten te houden - in de puurste DDR Stasi traditie. De ambassadeurs - voorzover ze het niet te druk hebben met fuiven - zullen de buitenlandse journalisten moeten op de vingers tikken als ze iets geschreven hebben dat pluche Karel en zijn achterhaalde visie op het harmonische, solidaire Belgenland niet aanstaat. Dat belooft voor een nieuwe regering.

Fientje, Fientje, Foefeltrientje

Verstrepen is de laatste dagen weer goed bezig. Ik heb hem vastgezet op de zaak van Foefelfientje, dat stuk Vierkant Links Democratisch onmens dat in Canada nog meer geld door ramen en deuren smeet dan die Groene madam in Antwerpen.
Ge ziet hoe liberaal die Vierkant Linkse Democraten nog zijn. Ze zouden de belastingen voor de gewone werkende mens moeten verlagen, maar in plaats daarvan nemen ze lessen bij hun collega's van de PS in het wegsmijten van belastingsgeld.
Nu, ik heb Verstrepen een paar judobewegingen aangeleerd waarmee hij dat mens tegen de vloer kan keilen. Blijf maar goed de gazet lezen. En de website van mijn eldeedee op www.lijstdedecker.com.
Van de gazet gesproken, in De Standaard van vandaag (www.standaard.be) kunt ge lezen hoe ik de stoel vanonder de PezeWever zijn omvangrijke derriere aan het trekken ben. Straks zit hij nog als enige NVA'er vast in de omhelzing van de tsjeven, en ik zal er met mijn eldeedee al zijn stoottroepen opgevangen hebben. Hij zal zoveel keer 'onverwijld' mogen roepen en tieren als hij wilt, maar hij zal met zijn bloot gat in de bouillabaisse van Rompuy en Diedjee en consoorten vallen. En ik zal hem er niet uit trekken, nooit!

Verstrepen en Verbiest

Terwijl ik hier in dit krakkemikkig kasteel mij zit een breuk te vervelen tot den Yves mij aan de onderhandelingstafel uitnodigt, heeft Verstrepen niet stil gezeten.
Hij heeft een ouwe rot uit zijn mediawereld gevraagd om mijn eldeedee te helpen. Verbiest - of is 't Verbist - is een echte vis, alle watertjes heeft hij doorzwommen.
Verstrepen heeft mij zijn sollicitatiebrief gefaxt met zijn curriculum vitae. Jongens, wat staat er daar niet allemaal op. Van BRTN naar VTM naar Radio 1 naar TV Brussel naar VT4 naar Woestijnvis naar VRT. Ik hoop dat hij het in de politiek ook niet zo bont en blauw ziet, want anders zit hij voor het einde van het jaar al bij de NVA en tegen volgende zomer bij de Spiritisten, tenminste als die dan nog bestaan!
Verbist - of is 't Verbiest - heeft wel een mooie brief geschreven. De tranen stonden in mijn ogen toen ik las hoe hij ooit nog in de Damse Vaart een zwarte judogordel zag aanspoelen, en hoe hij dagen achtereen gans West Vlaanderen rondtoerde om de eigenaar terug te vinden. Enfin, 't zijn zo'n verhaaltjes die mij vertellen dat Verstrepen een goede keuze gemaakt heeft door die gast aan te werven.
Ondertussen laat den Yves mij hier op droog brood zitten. Rustig, rustig, zegt hij, mijn tijd komt nog wel. Eerst nog de Diedjee en dat mens Millekette warm maken voor mijn aankomst in de besprekingen. Het moeilijkste is nog dat ten eerste het de tsjeven zelf waren die mij uit de NVA gekieperd hebben, en dat ten tweede Albert mij niet op zijn theekransjes wilt uitnodigen. Misschien spreek ik best eerst een paar judolesjes af voor dat verwend kind van hem, die Laurent. Die heeft nog dringend wat oefening nodig, dat ziet ge zo.
Van mensen gesproken die oefening nodig hebben, ik zie dat dat Brabants trekpaard weer een nieuwe job heeft. Met een paar saaie kwibussen uit het buitenland deelnemen aan een denktank over Europees buitenlands beleid. Vertaling in simpel Vlaams: geld van een Amerikaanse miljardair opsouperen aan dure diners in Brusselse toprestaurants. Geen wonder dat hij de laatste dagen niet veel op zijn blog meer te schrijven heeft.