De Bartjes

Het is een goed weekend geweest voor een Bartje en een slecht voor een ander.
Bartje DePezeWever heeft meer stemmen gehaald in de N-VA dan Brezjnev bij de Sovjet Communisten, maar enfin, die kerel verdient het toch ergens. Hij heeft mij buitengeslingerd als een vuile bananenschil, hij heeft trachten te vermageren om onder die lat door te kunnen, en hij heeft een vette vis trachten te vinden, maar toch vergeef ik het hem.
De gazetten schrijven dat ik met den PezeWever wil flirten. Allez, ik flirt alleen al met mijn eigen vrouw. In mijnen eldeedee zit ook heel wat schoon volk, Mimoentje, Aisha, Ulla en het soort vrouwvolk waar Verstrepen zijn websites mee volstouwt. Waarom zou ik dan met zo'n PezeWever gaan flirten?
't Is zijnen N-VA natuurlijk, die gasten gaan deze maand een zwaren opdoffer krijgen als ze zien wat den Yves met hen uitspookt. Den Yves zal alles doen om Albert de Laatste, den Diedjee en dat Millekettemens te plezieren, en daarbij hoort het buitengooien van de N-VA en van alles wat ze vertegenwoordigen.
En dan hebben ze maar 1 toekomst: bij mijnen eldeedee komen wenen en klagen, en vragen om een toegangsticket tot mijn grote partij. Bartje mag van mij best mee overkomen.
En dan is er nog dat ander Bartje. Het zomerse Bartje van de Vierkant Linkse Democraten. Met moeite heeft hij nog Margriet tegen de tatami kunnen worstelen. Het heeft niet veel gescheeld of hij werd verpletterd door dat bruut muzikaal geweld. En nu maar zeggen dat hij veel onder de mensen komt omdat hij burgemeester van Mechelen is. Al meer dan acht jaar aan de macht, en nog verstaan ze de gewone burger niet.
Mijn gouden Bartje gaat naar DePezeWever, mijn blikken appelgroenblauwe Bartje gaat naar de zomeraar van Mechelen.