Yves De Nul

Met mijn excuses aan onze fiere baggeraars, maar den Yves is een echte nul, iedereen weet het nu.

Na maanden en maanden onderhandelingen, verkenningen, fietstochten, kasteelpalavers, en andere saaie truuks zitten wij met de gevolgen van de Yves-cultus: drie keer nul. En dat is nog altijd nul.

Eerste keer nul: Vlaanderen is geen stap vooruit geraakt in de tocht naar het beheren van zijn eigen economie, zijn eigen levensmodel. We sassen nog altijd miljarden over naar de sossenrepubliek Belzjiek Frankofon, en die gasten spuwen nog altijd in ons gezicht, ons uitmakend voor egoisten, fascisten, racisten. In hun taal, natuurlijk, want ze zijn zo tolerant en multicultureel dat ze geen Nederlands willen leren. Proficiat, Yves.

Tweede keer nul: de economie is zieker nu dan ze al was toen den Yves de stal van Paars zou beginnen uit te mesten. Hij heeft alleen de mest van de ene kant van de stal met zijn kortwagen naar een andere hoek van de stal overgebracht. Ondertussen ziet de kleine Vlaming nog altijd zijn belastinggeld verdwijnen en verkwanseld worden aan nutteloze projecten. En de vakbonden, die staken nog altijd voort elke keer ze ergens een letter zien die hen niet zint. Proficiat, Yves.

Derde keer nul: den Belzjiek is het enige land ter wereld waar het elke dag opendeurdag is. Krijgt ge geen toestemming om hier te blijven omdat ze weten dat ge in uw eigen land niet vervolgd wordt en absoluut geen gevaar loopt behalve dan door een jeep omver gereden te worden? Goed, geen paniek, kruip dan maar in een kraan. Liefst in Brussel, waar de cameramensen niet te ver moeten lopen om uw heldendaden en uw tirade over die harteloze Belgen vast te leggen en tot treurens toe uit te zenden. En heeft de huidige regering iets aan die paarse opendeurpolitiek veranderd? Proficiat, Yves.

Drie keer nul is nog altijd nul.

Wat moeten we nu hebben? Eerst moet de PezeWever van zijn eiland gebouwd met afval van vette vis afkomen, en met mijnen eldeedee komen babbelen.

Ten tweede, de Vlaming moet de kans krijgen zijn opinie over den Yves te vertellen. Niet in de korte gefilterde commentaarkolommekes van de gazetten, maar in de stembus. Daar moeten ze den Yves de les lezen. En een grote nul op zijn rapport zetten. Als den Albert de Laatste is, dan is den Yves de nulste.