21 Juli: Drie Man en een Paardekop

Dit is waar ik mijn 21 juli doorbreng: op de Mercator in mijn geliefde koningin, Oostende. Ik ga die dag niet gaan verprutsen door over de autostrade te sprinten naar Laeken of naar Brussel.

Van Laeken gesproken: hebt ge hem gehoord, den Albert de Laatste? 't Is triestig, he, de man heeft het nog altijd niet verstaan.

Drie bemiddelaars aanstellen, en geen een ervan is een Vlaming. Hoe bestaat het? Allez, er is een Duitser bij, maar 't is wel een sos, dus zal die naar de pijpen van den Elio en van Appaar dansen. En dan de twee anderen: mijnheer de aartshertog Franswake Kzaluhebben vanden Donnee-ha en den Donnee-alginder, en den Langen Dries uit de partij van madam Non.

Hoever zullen die het brengen, dacht ge? En den Yves, die mag op zijn stoel blijven zitten met zijn duimen draaien. Neen, jongens, zo niet he, verkiezingen, en wel nu meteen. Om te tonen dat de Vlamingen niet van tsjevenstreken moeten hebben, en ook niet van al die kwasten met hun medailles en ander blik van Laeken.

Jamaar, zegt ge, ge zijt toch ook naar Laeken getrokken? Ja dat is waar, en de Blokkers hebben mij voor vorte vis uitgemaakt op hun website. Maar wat heb ik daar gedaan? Verder dan vertellen over mijn nieuw boek ben ik niet geraakt, want den Albert moest met schoner volk dan mij de vloer op gaan. Hij is er vanonder getrokken, heeft de butler mij nog een halve beker Mandarine Napoleon laten uitslabberen, en 't sprookje was uit. Maar na de volgende verkiezingen zal hij wel een ander liedje zingen dan de Brabansonne, denk ik, en 't zal den Yves zijn Marseillaise ook niet zijn.

Vrolijke 21 juli, geniet ervan, want 't is de laatste keer.

16 Juli

Rode Kaart voor den Yves!

Eindelijk, zeg ik. Want hij kon het niet vorig jaar, en hij kan het nog altijd niet op 15 juli. Ik heb het altijd al gezegd, maar niemand wou mij geloven. En kijk nu: met zijn staart tussen zijn benen naar Albert de Laatste lopen om te zeggen dat het niet meer kan. Ge had dat al maanden geleden moeten doen, jongen.

Vandaag is het 16 juli. Wat nu? De koopkracht daalt voor iedereen, maar de regering heeft nog geen lasten verlaagd, geen belastingen en tarieven afgeschaft. Iedere illegaal is hier nog kind ten huize, op een kraan gaan zitten in Brussel, en hup, daar zijn de papieren al. De Fransdolle burgemeesters zitten nog in Vlaanderen Vlaamsonkundig de Vlamingen te pesten, en zelfs onze eigen Gordel kunnen we niet op ons grondgebied eens deftig rijden. Misschien moeten we nog naar Peking om dat te kunnen doen.

Ge ziet al dat het niet meer kan. Met de Belzjiek als het kan, zonder de Franstaligen als het moet. En in een echte democratie is er slechts 1 manier om te tonen hoe het moet, dus: nieuwe verkiezingen! Kom, toon den Yves hoe het echt moet, geef een verkiezingsoverwinning aan een Vlaamse, liberale, energieke en dynamische partij: mijnen eldeedee!

Elf Juli

Neen, ik ben geen vlaggenzwaaier geworden.

Maar ik denk toch dat we deze dag niet onopgemerkt mogen laten voorbijgaan. Straks is het 15 juli, de dag dat Yves het ook niet meer ziet zitten, en nu vandaag is het 11 juli, misschien de laatste 11 juli van het huidige onding.

Ik heb het al zoveel keer gezegd, den Belzjiek met zijn poppenkast in Laeken hoeft niet meer voor mij, en met de Walen kunnen we samenzitten om te zien waarover we nog akkoord kunnen gaan.

Maar iedereen moet dan wel zijn eerlijk aandeel betalen. Ge gaat geen champagne van de weduwe Clicquot bestellen en dan zelf maar het geld ophoesten voor een Stella. Eerlijk en eerlijk, wie meer wilt, moet daar zelf voor betalen.

Als we zien dat er geen land meer te bezeilen valt samen, ja dan trekken we de nodige conclusies. Confederatie van onafhankelijke staten, zoals de post-Sovjets dat nog probeerden, misschien. Volledig onafhankelijke staten met Brussel als een soort Europese tegenhanger van Washington D.C., kan ook. Albert de Laatste kan dan nog een soortement ereburgemeester van Brussel worden, op voorwaarde dat de Brusselaars nog voor hem willen betalen. We zullen dan wel snel zien hoeveel royalisten er nog over blijven.

Ik heb nooit gepusht voor een onafhankelijk Vlaanderen. Het zijn de Walen, of beter, die simpele Franstalige zielen die in Vlaanderen gaan wonen zijn en na 40 jaar er nog altijd niet in geslaagd zijn een deftige zin Nederlands aan elkaar te praten. Die mensen zijn de grootste stimulus geweest om mij meer Vlaamsgezind te maken. Dus ga je mijnen eldeedee niet zien met vlaggen zwaaien, maar wel redelijk - met gezond verstand - zien uitleggen waarom we in Vlaanderen - zonder te veel Belzjiek - een normaal economisch beleid kunnen voeren waarvan alle inwoners beter worden, ook degenen die niet zo goed Nederlands praten.

Elf Juli Tweeduizendenacht - het wordt misschien de aanloop naar een nieuw Vlaanderen, zelfbewust, klaar om de uitdagingen aan te gaan, met gezond verstand naar een nieuwe toekomst kijkend, en de handen uit de mouwen willen steken. Dat is de Elf Juli van Deckertje, en ik hoop dat het ook de uwe wordt.

Wat Zeg Ik Al Een Jaar?

Wat heb ik gezegd, al meer dan een jaar lang? Wat staat hier bovenaan op mijn blog?

Precies: den Yves kan het niet. Nu weet iedere Vlaming en iedere Belg het, 't is niet alleen Flupke van Laeken die het niet kan, den Yves ook niet.

't Is jammer dat ik dat moet zeggen van een Westvlaming, maar 't is nu een keer zo. Vijf minuten politieke moed, zei hij, en we hebben nu al 13 maanden absolute lafheid.

Op mijnen foto vandaag ziet ge nog de driekleur van den Belzjiek, maar die zal straks dezelfde functie hebben als oud gazettepapier. Dankzij den Yves.

15 juli? Vergeet het maar. Den 21ste zullen ze weer hun mond groot opensperren, Laeken, de Walen, al degenen die denken dat zij het echte Belzjiek vertegenwoordigen. En die geen moeite willen doen om enig respect te tonen voor de meerderheid in die Belzjiek, de Vlamingen.

Onze taal willen ze niet leren, onze gebruiken willen ze niet respecteren, maar ons geld dat willen ze wel. Zelfs den ouden 'Appart is uit zijn fruitboom geklauterd om zijn grote bek open te doen. Ze hebben nog altijd niet vast. Als ge uw leven in een hangmat wilt doorbrengen, dan moet ge eerst maken dat ge daar genoeg geld voor opgespaard hebt. Een normaal mens doet dat met werken, maar die Belzjieke gasten doen dat door anderen te laten werken voor hen.

Er is daar een woord voor: slavenarbeid. Maar die praktijk is toch al lang afgeschaft. Maar voor de Vlamingen blijkbaar niet. Die moeten nog zes maanden per jaar werken om de bende luiaards van Laeken, de sossen, en de profiteurs van de hele wereld te onderhouden. Terwijl die profiteurs dan de lieve tolerante mensen uithangen.

Yves, stop ermee, met die winkel. We hebben er genoeg van. Met den Belzjiek als het kan, zonder als het moet, zeg ik altijd. Kan het nog na 15 juli? Ge kent het antwoord, Yves.